Scenariusz cz. 31

Cześć. Bez rozpisywania. ;)


N: Ale ja nie muszę wiedzieć, od kogo go dostałaś.
Po: Ale, powinnaś wiedzieć..
N: Słuchaj, jeśli to dla Ciebie trudne, to nie mów. Zrozumiem.
Po: Rufus.. mi go dał.
N: <po chwili> Rufus? A kto to?
Po: Nie udawaj, że nie wiesz.
N: Serio nie wiem.
Po: Nino, wiesz.
N: Muszę iść. Pa. <wychodzi>

Na dole, wchodzi Nina

N: Amber, Patricia. JUŻ.
A: O co chodzi?
N: Nie uwierzycie.
P: W co mamy nie uwierzyć?
N: Poppy, ona zna Rufusa.
A: CO?
P: I co, przylazła tu szpiegować?
N: Nie wiem, była smutna, raczej nie udawała..
P: Taa, jasne.
N: Ona mówiła mi kiedyś, że ktoś ją szantażuje. A jesli to on?
P: Wierzysz w te bajeczki?
N: Nie żartowałaby.. chyba..
A: Jest podejrzana, to wiemy.
P: Wow, blondynko.
T: Kolacja!!

Przy stole

Mi: Gdzie Poppy?
N: Nie wiem.
A: I nie chcę wiedzieć.
N: Amber..
A: No co?
Mi: Pójdę sprawdzić w jej pokoju. <idzie>

W pokoju, wchodzi Mick

Po: <pakuje się>
Mi: Hej, co Ty robisz?
Po: Nie widać? Pakuję się.
Mi: Czemu?
Po: wyjeżdżam, jak najszybciej.
Mi: Jesteś tu dopiero kilka dni..
Po: I co?
Mi: Ale..
Po: Ja tu nie pasuję. Wyjeżdżam dziś wieczorem.
Mi: Zostań. Czemu chcesz nagle odejść?
Po: Bo tu nie pasuję, głuchy?
Mi: <idzie>
Po: Mick..
Mi: <wraca i całuje Poppy>
<wchodzi Mara>
M: Idziecie? Ołłł... <wychodzi>

Na dole

Al: Napisałem nową piosenkę!
J/A: NIE...!
Al: Nawet jej nie słyszeliście.
J: Całe szczęście, że nie.
Al: Ale jest dobra. Słuchajcie. <wstaje i śpiewa> A jak Ale cud.. B jak Boski miód.. C jak Cudny twór.. D jak Dobry mur..
A: A to o kim?
Al: No o tobie oczywiście!
A: Co? Porównujesz mnie do muru?
Al: Ale takiego pięknego..
A: Alfie! Mury nie są piekne, ja jestem piękna, ja!!
Al: <śpiewa dalej> Amber słowo niebanalne, bo Ty boska laska, cudna laska, zostań mą laską, jeaaaa.
J: <idzie do pokoju>
T: Coś się stało?
J: Nie. Bym posiedział ale jego śpiew mnie odstrasza.
Al: Stary! <śpiewa> Stary wróć do swego kumpla wróć do swego kumpla wróóóóóóóóóóóóóć!
J: <podchodzi do Fabiana i szepcze> zamienisz się pokojem?
F: Nie stary.
Al: Słyszałem! <śpiewa> Czemu odejść od Alfiego cuda swego chceeeesz?
<Poppy czeka na moment jak nikt nie będzie patrzył i wychodzi z domu>

Przed domem

<Poppy idzie>
R: <wychodzi z tyłu> na zakupy?
Po: Rufus!..
R: Nie cieszysz się?
Po: Skąd wiedziałeś, że będę wychodziła?
R: Głupia dziewucha z Ciebie. Zapomniałaś, że dałem Ci naszyjnik?
Po: A co on ma do tego?
R: Wiem zawsze gdzie jesteś. Mam Cię pod kontrolą nieznośna dziewucho.
Po: Zostaw mnie w końcu! Mnie i moją matkę!
R: Hahaha, dobry żart.
Po: Czego ode mnie chcesz?
R: Masła, cukru..
Po: Skończ, palancie.
R: Co powiedziałaś?
Po: Nic..
R: I dobrze.
Po: Błagam.. zostaw mnie..
R: Nie.
Po: Czemu?
R: Bo lubię kontrolowac ludzi.
Po: Dostałeś tego czego chcesz, jestem Ci nie potrzebna!
R: Wręcz przeciwnie.
Po: Tak? Po co Ci jestem potrzebna?
R: Ktoś musi mi rano robić herbatę, nie?
Po: <biegnie>
R: <krzyczy> A idź. Znajdę Cię. Zobaczysz.

Rano

N: Hej.
F: Cześć.
N: Co robisz?
F: Czytam książkę.
N: Tyle to wiem. <śmieje się>
F: Sniadanie będzie za 15 minut.
N: Spoko..
F: Jak tam?
N: Dobrze.
J: Ale rozmowa. Wow.
F: Zamknij się Jerome.

E: Więc..
P: Więc..
E: To oglądanie filmów nam coś nie wyszło.
P: No..
E: A może dzisiaj obejrzymy?
P: Ta, jasne..