Scenariusz cz. 29 + Pytanie

Cześć.. :) Jak tam? U mnie jak zwykle masa nauki. Te szkoły nas męczą. xDD

Jak widzicie w tytule, mam do Was pytanie. A raczej do osób, które lubią Zmierzch i całą sagę. ;) Otóż jak wiecie, lubię pisać, i rozważam założenie bloga z opowiadaniem (nie scenariuszami) do Przed Świtem, czyli kontynuacji Zmierzchu. I no to pytanie: czy chcielibyście takie opowiadanie czytać? ;) Oczywiście, jeszcze bloga nie założyłam, nie wiem czy w ogóle założę, bo jestem ciekawa, czy w ogóle by Was to interesowało. :)


N: Naprawdę?
F: Nigdy nie spotkałem kogoś takiego jak Ty. O mało nie zginęłaś. Wszyscy prawie zginęliśmy, nie chciałem, żeby teraz było tak samo. A im więcej wiemy, tym jest niebezpieczniej..
N: Proszę Ciebie..
F: <całuje Ninę> Zastanów się.
N: Ale ja się zastanowiłam. To się nie uda.
F: Ale jak to?
N: Zostańmy przyjaciółmi, to nie ma sensu..
F: A..
N: Fabian, nie. Lubię Cię, ale.. ale to się nie uda. Nie ciągnijmy tego, to nie ma sensu. <idzie>

Na górze

A/P: I jak?
N: Co i jak?
A: Pocałowaliście się?
N: Amber?!
P: Czyli tak.
N: A Wam o co chodzi?
Al: No bo..
P: Alfie, siedź cicho!
Al: Bo co?
P: Bo naślę na Ciebie ufo.. uważaj, jestem z nimi w zmowie!
Al: Jesteś jedną z nich..
N: Dziękuję za uwagę. Ktoś mi powie o co wam chodzi?
A: Nie mogliśmy patrzeć na to jak się bawicie w kotka i myszkę..
P: Więc wymyśliliśmy..
N: Dzięki, wystarczy mi.

W salonie, wchodzi Mick

M: Cześć.. Mick.
Mi: Siema.
M: Jak tam?..
Mi: Cudownie.
M: Aha..
Mi: Czego chcesz?
M: Niczego, czemu sądzisz, że coś chcę?
Mi: Bo ze mną zerwałaś i nie chciałabys ze mną teraz rozmawiać.
M: Czemu tak uważasz?
Mi No proszę Cie, nienawidzisz mnie.
M: Nie nienawidzę Cię..
Mi: Ta jasne.
<wchodzi Jerome>
Mi: Pogadaj ze swoim chłopakiem.
J: Jakim ptakiem?
Mi: Nie udawaj palanta. Chociaż zapomniałem, Ty nim jesteś. <idzie do pokoju>
J: A temu co?
M: Nie wiem.
J: Maro, na pewno?
M: Tak..
J: Myhm.
M: A weźcie się ode mnie wszyscy odczepcie!
E: Problemy miłosne?
J: Ty to lepiej z Joy pogadaj.
E: Tzn?
J: Ty już wiesz co.
E: Nie, nie wiem co.
J: Dziewczyna za Tobą szaleje, a Ty zostawiasz na lądzie.. nieładnie.
E: Niech najpierw wydorośleje, bo czasem przypomina sześciolatkę.
V: A wy gdzie? Niedługo wybije dziesiąta, i będę chciał usłyszeć jak upada szpilka, także radzę Wam zacząć przygotowywać się do snu.
T: Oh, Victor, jeszcze trochę czasu jest, daj im swobodę!
V: A Ty się nie wtrącaj, chyba nie chcesz bym znowu Cie zwolnił?
T: Y..
V: No właśnie, Trudy. No właśnie.


Rano przy śniadaniu

N: Fabian, podasz mi pieprz?
J: O matko..
M: Co się stało?!
J: Czy Amerykanka Nina odezwała się do Władcy Prawa Fabiana?
A: Że co?
J: Ty tego nie zrozumiesz. Mój geniusz Cię przerasta.

Po szkole

N: Dobra, dzisiaj musimy to zrobić.
Al: Zdecydowanie.
P: Właśnie.
A: Ale co?
N: No.. poszukać tego telefonu. Dotknąć i zapukać. Czy co tam trzeba było zrobić.
A: Dzisiaj? Ale ja to dzisiaj chciałam pomalować paznokcie.. mam nowy lakier, szafirowy, piękny jest! W dodatku chciałam porobić sobie zdjęcia i wysłać je tacie..
P: Po co?
A: Żeby zobaczył jaka jestem cudowna.
N: Czyli rezygnujesz?
A: Nie..
P: I dobrze.
Al: To dzisiaj?
P: Tak. A w ogóle co z Jeromem? Bierze w tym udział?
Al: Jest za bardzo zapatrzony w pewną istotę o wielkiej mądrości.
N/A/P: Marę?
Al: Skąd wiedzieliście?!
P: Masz słabe szyfry.

W nocy na schodach

Al: Idziemy?
N: Tak.
P: Nino, masz naszyjnik?
N: Jasne, ale nie wiem czy się przyda..
A: Nie marudźcie.
<w salonie>
Al: <podnosi dywan>
N: <otwiera przejście>
P: Wow.
A: To.. idziemy?
N: Nie mamy wyjścia.
W: <schodzą>
A: O fuuu, ale tu brudno.
P: Tak Amber, wiemy.
Al: Śmierdzi kosmitami.
N: Nie marudźcie. Szukamy telefonu, tak?
Po dziesięciu minutach
N: Macie coś?
P: Nic..
A: Ja też.
Al: Pustka.
N: Ja też nic nie znalazłam.
P: Hej, zobaczcie! <wskazuje na podłogę>
A: O matko, co to?!
P: Nie Amber, nie mówię o tym robalu. Zobaczcie, ta deska jest inna.
N: Może to przypadek.
P: Nie jestem pewna. A jeśli to skrywka?
N: <przykłada Oko Horusa> Eh, nic się nie dzieje..
A: Patrzcie!
N: <wyjmuje telefon> Jednak miałaś rację.
A: Więc co robimy?
N: <puka w telefon>
P: Czemu nic się nie dzieje?


Wybaczcie, że takie krótkie.