Scenariusz cz. 7 + info

Cześć. :) No, jak widać, napisałam kolejną część. Aż sama się zdziwiłam, że tak szybko udało mi się napisać. ;) Ale miałam motywację, a konkretniej Wasze komentarze. Cieszę się, że scenariusze Wam się tak podobają, to naprawdę wiele dla mnie znaczy. :)

Chciałam zwrócić się do Nikoli. ;) Bardzo dziękuję Ci, za Twój przemiły komentarz. Ale głównie chciałam Ci powiedzieć o tych wskazówkach, które niestety idą mi najgorzej. Nigdy nie umiem wymyślić czegoś ciekawego, tylko jakieś banały. A potem trzeba to jakoś ubrać w słowa. ;) Póki co nie szukam nikogo do pisania scenariuszy wraz ze mną, ale jeśli będę potrzebowała dodatkowej pracy rąk, z pewnością o Tobie pomyślę! ;)

Nie trzymam Was w niepewności, oto scenariusz : D

F: Amber, ale jak to ją zaprosił?
A: -smutna- No gadałyśmy, a on wszedł do naszego pokoju i ją zabrał. No powiedział to, co ja powiedziałam Tobie.
F: Nic jej nie będzie. Chodź. -łapie Amber za rękę-

Fabian i Amber idą do salonu, gdzie wchodzi Victor

F: Gdzie Nina?
A: Właśnie, musze jej pokazać nowy lakier.
V: Wasza koleżanka, ma coś, co mi jest potrzebne.
F: Co?
-Victor odchodzi-
Jo: Oko Horusa.
A: Co? Skąd wiesz?
F: Joy..
Jo: No co? Pytał mi się, czy widziałam kiedyś coś takiego, powiedziałam, że chyba u Niny coś takiego widziałam..
F: Joy jak mogłaś być taka głupia?!
A: Dzięki, teraz niewiadomo, co z Niną.
-przychodzi Patricia-
P: Co się tak drzecie?
A: Przez Joy Victor porwał Ninę.
P: PORWAŁ? Tak jak Rufus mnie?
F: Nie, nie tak. Ale i tak się martwimy.

Fabian, Amber, Patricia i Joy idą pod pokój Victora w którym jest Nina, podsłuchują rozmowę

V: Więc, panno Nino. Wiesz już o naszym stowarzyszeniu, jak prawie wszyscy. Więc mam dla Ciebie zadanie..
N: Jjj..jakie zadanie?
V: Masz coś, co nam się przyda. A nawet coś, o czym nie mieliśmy pojęcia, a bardzo nam się przyda.
N: Co, co mam takiego?
V: Oko.
N: Jakie oko?
V: Oko Horusa. Wiem, że je masz.
V: Prawda?
-milczenie-
V: No powiedz!
N: Tak, mam.
V: To bardzo ładnie.
N: Ale o co chodzi?
V: Kielich można złożyć raz na 25 lat, w szczególny dzień o szczególnej godzinie. Ale to, co Ty masz całkowicie zmienia postać rzeczy. Ludzie lata szukali Oka Horusa, i próbowali stać się nieśmiertelni mimo nie tej daty. Ale nie udawało się. Dzięki Twojemu naszyjnikowi, nam się uda.
N: Nie rozumiem..
V: To zrozum, nieznośna dziewucho. Jutro gdzieś Cię zabiorę, i masz wziąć Oko Horusa, jasne?
N: Ja-asne.
-wstaje i wychodzi-
V: Panno Martin!
N: Tak?
V: I żeby ta rozmowa.. została między nami.
N: Oczywiście.
-wychodzi-
F: Nino, co on chciał?
N: Ciebie nie powinno to interesować. -idzie do pokoju-
-Amber wchodzi do pokoju-
A: A mi powiesz?
N: Gdybym coś wiedziała. Mówił coś, że będzie mu potrzebne Oko Horusa - mój naszyjnik.
-wchodzi Joy-
Jo: To.. to przeze mnie.
N: Jak to?
Jo: Bo pytał się, czy widzieliśmy gdzieś Oko Horusa. Mówiłam, że chyba widziałam je u Ciebie, na naszyjniku.
N: No to mnie wkopałaś.. czemu to robisz? Czemu tak mnie nienawidzisz?
Jo: Nie, to nie chodzi oto, naprawdę nic nie wiedziałam.
N: A Fabian?
Jo: Nie chcę o nim gadać. Dla mnie to też nie jest łatwe. Ale mam pewien pomysł.
A: Jaki? Co za pomysł? To ja chciałam powiedzieć "mam pomysł!"!
Jo: Chce naszyjnik tak? W sklepie niedaleko widziałam Oko Horusa - jakąś podróbę.
N: No i co..?
Jo: Kupisz go, i powiesz, że to Twój naszyjnik. Nie zorientuje się, że to fałszywka.
A: A prawdziwe Oko zostawisz tutaj.. Joy, genialne!
N: Obawiam się, że nie jest na tyle głupi i się zorientuje, że to nie jest prawdziwy naszyjnik.
Jo: A jak Ci to udowodni? Spróbuj chociaż.

Na dole

Mi: Stary, pogadaj z nią.
F: Mick, a myslisz, że nie próbowałem?
Mi: Najwyraźniej to nie pomogło.
F: No co Ty.
Mi: Laska za Tobą szaleje, weź zrób coś..
F: Mam tańczyć z pomponami?
Mi: Nie no, może nie. Chociaż u mnie to pomogło.
-chwila ciszy-
Mi: Weź się Amber spytaj, ona ma zawsze pomysły genialne.
F: Nie, wolę nie..
-Nina schodzi na dół z Joy, Patricią i Amber-
F: Gdzie idziecie?
A: Nie Twoja sprawa.
-Amber, Patricia i Joy wychodzą-
N: To ja.. idę.
F: Czekaj.
N: Czego Ty ode mnie jeszcze chcesz?
F: Niczego. Tylko, żebyś mi wybaczyła.
N: Nie mam zami.. -Fabian jej przerywa i ją całuje-
N: Zostaw mnie. -wychodzi-

W sklepie

Jo: Zobacz, tutaj jest.
N: Rzeczywiście, jest identyczny, jak ten mój!
A: Ale tandeta.
N: No to co, że tandeta?
Jo: To nie jest ważne.
N: Przepraszam, jest tu ktoś?
S(przedawca): -wychodzi z zaplecza- tak?
-zdejmuje kaptur-
S: Słucham, Nino? Chciałaś mnie oszukać?


----

Chciałam Was jeszcze o coś prosić. Jeśli coś Wam się nie spodoba w scenariuszu, powiedzcie mi o tym, bo wiem wtedy, co mam poprawić, co robię źle. :)

Aha, no i cieszę się, że wygląd bloga się podoba. ; D Starałam się, chociaż nie wyszło to tak, jak chciałam. Ale nie wygląd się liczy w końcu. ;D

Pozdrawiam!